De Ornithischia vormen een hoofdonderverdeling van de dinosauriërs. In 1887 splitste Harry Govier Seeley de dinosauriërs in Saurischia en Ornithischia. Het kenmerkend onderscheid zag hij in de positie van de pubis (het schaambeen). Bij de Ornithischia was dat, in afwijking van oorspronkelijke reptielen, naar achteren geklapt, net als bij de vogels. Men hoede zich dus voor de veronderstelling dat de bekkenvorm een soort definiërend kenmerk van de groep zou zijn. Wat telt is de verwantschap, en de bekkenvorm is daarvoor slechts één aanwijzing onder vele. De monofyletische afstammingsgroep, ofwel klade Ornithischia is voor het eerst in 1993 gedefinieerd door Padian: de groep bestaande uit Triceratops en alle soorten nauwer verwant aan Triceratops dan aan de vogels. In 1998 verving Paul Sereno "vogels"door Neornithes. In 2004 gebruikte Weishampel Tyrannosaurus in plaats van Neornithes en in hetzelfde jaar gebruikte David Norman Iguanodon en Cetiosaurus als ankerpunten. In 2005 gaf Sereno een uitgebreidere definitie: de groep bestaande Triceratops horridus en alle soorten nauwer verwant aan Triceratops dan aan de huismus Passer domesticus of Saltasaurus loricatus. Dit omvat per definitie de Ceratopia die samen met de pachycephalosauriërs per definitie tot de Marginocephalia behoren en hoogstvermoedelijk de Ornithopoda, die samen met de Marginocephalia per definitie tot de Cerapoda behoren en verder lastig te plaatsen groepen als de Stegosauria en de Ankylosauria die samen per definitie tot de Thyreophora behoren. Dit is alles zo per definitie: of de afstammingsboom die er door gesuggereerd wordt ook inderdaad de juiste is, zal door toekomstig onderzoek verder ondersteund - of juist weerlegd worden. Verder zijn er wat soorten die zich heel vroeg van de rest van de Ornithischia hebben afgesplitst en waarvan de precieze verwantschap omstreden is zodat ze maar als "basale Ornithischiërs" geplaatst worden.